خط تلفن یا خط تلفن یک سیستم مدار ارتباط تلفنی تک کاربره است خط تلفن یک خط فیزیکی یا رسانه ای است که تجهیزات تلفن مشترک را به یک شبکه مخابراتی متصل می کند و به طور کلی هر مشترک یک شماره تلفن برای مقاصد صورتحساب دارد.
در خانه ها اصولا از سیم تلفن 5 متری برای خطوط تلفن استفاده می شود برای ارائه خدمات تلفن ثابت و خدمات اینترنتی خط مشترک دیجیتال (DSL) استفاده می شود. خط تلفن به شبکه تلفن عمومی سوئیچ شده متصل است.
در سال 1878، شرکت تلفن بل شروع به استفاده از یک مدار دو سیمه (به نام حلقه محلی ) برای اتصال تلفن هر مشترک به دفتر پایانه کرد، با اجرای برخی از سوئیچینگ های الکتریکی برای انتقال سیگنال صوتی به تجهیزات تلفن دورتر.
این سیم‌ها معمولاً هادی‌های مسی هستند، برخی هادی‌های آلومینیومی هستند که به صورت جفت با فاصله حدود 25 سانتی‌متر (10 اینچ) در بالای زمین ثابت می‌شوند و بعداً به کابل‌های جفت تابیده تبدیل شدند .
یک خط مدرن ممکن است در زیر زمین گذاشته شود، حامل سیگنال های آنالوگ یا دیجیتال باشد، یا ممکن است دستگاهی وجود داشته باشد که سیگنال آنالوگ را به سیگنال دیجیتال برای تبدیل دیجیتال به آنالوگ در سیستم حامل تبدیل کند.
معمولاً کلاینت به یک دستگاه دسترسی داده وصل می شود و سیم های شرکت تلفن به کوپلر تلفن متصل می شود.
در بیشتر موارد، دو هادی مسی (مثبت و منفی) برای هر خط تلفن وجود دارد که از یک خانه یا ساختمان کوچک دیگر به یک مرکز تلفن محلی می رود.
به طور معمول هر ساختمان دارای یک جعبه اتصال مرکزی است که در آن خطوط تلفن از فیش های تلفن به مکان های مختلف در ساختمان اجرا می شود و خطوطی که سوئیچ می شوند را می توان برای خدمات تلفنی خاص پیکربندی کرد.
اتصالات بین جعبه های اتصال و سوئیچ ها با هم به عنوان حلقه محلی، شبکه سوئیچ شده یا شبکه دسترسی شناخته می شوند.
اکثریت قریب به اتفاق خانه ها در ایالات متحده از یک جک مدولار 6 حالته استفاده می کنند که چهار هادی سیم مسی را به جعبه اتصال متصل می کند.
این سیم ها ممکن است به دو خط تلفن در مرکز تلفن محلی متصل شوند، جایی که جک ها RJ14 هستند.
اغلب، تنها دو سیم به یک خط تلفن دستگاه تراکنش متصل می شوند، در حالی که بقیه وصل نمی شوند. در این مورد سوکت RJ11 است.
