از این مقدار نی نبات تنها 9٪ بازیافت می شود، 12٪ سوزانده می شود و 79٪ باقی مانده در محل های دفن زباله و دفن زباله انباشته می شود یا در محیط زباله ریخته می شود که نیمی از این مقدار از زباله های بسته بندی می شود (Geyer et al . 2017).
این مقدار زباله باعث ایجاد آلودگی و سایر مشکلات زیست محیطی می شود. آلودگی پلاستیکی در اقیانوس ها باعث خفه شدن و درهم تنیدگی حیات دریایی می شود.
همچنین با بیماری های موجود در صخره های مرجانی و همچنین کاهش تولید مثل و رشد جمعیت زئوپلانکتون ها مرتبط است (Ocean Conservancy 2017).
محصولات پلاستیکی تجزیه زیستی نمی‌شوند و در عوض، این مواد به قطعات کوچک‌تری تجزیه می‌شوند که می‌توانند توسط ارگانیسم‌ها مصرف شوند و آنها را در معرض خطر قرار می‌دهند (شاه و همکاران 2008؛ ایگل و همکاران 2016).
پرندگان دریایی، لاک‌پشت‌های دریایی و سیتاسیان در میان 267 گونه‌ای هستند که بیشتر تحت تأثیر بلع پلاستیک قرار می‌گیرند (Haetrakul et al. 2009؛ Simmonds 2012; Eagle et al . 2016).
زباله های پلاستیکی در اقیانوس از اوایل دهه 1970 گزارش شده است، اما تنها در 25 سال گذشته توجه جامعه علمی را به خود جلب کرده است (آندرادی 2011).
فعالیت علیه پلاستیک های یکبار مصرف، به ویژه نی نبات های پلاستیکی، در سال 2015 پس از انتشار ویدئوهایی از لاک پشتی با نی نبات پلاستیکی در بینی و به دلیل علاقه رسانه ها به زباله در اقیانوس آرام (مینتر 2018) آغاز شد.
به همین دلیل، شهرهایی مانند سیاتل، WA و برکلی، کالیفرنیا و شرکت‌های بزرگی مانند استارباکس از حذف استفاده از نی نبات پلاستیکی در چند سال آینده خبر داده‌اند (بروک 2018؛ گاردین 2018؛ ووتسون 2018).
علاوه بر این، استارباکس کمک مالی 10 میلیون دلاری را برای توسعه راه حل جهانی یک فنجان قابل بازیافت و کمپوست اعلام کرده است.
ذکر این نکته حائز اهمیت است که ممنوعیت ها باید افراد دارای معلولیت را در نظر بگیرند (و همیشه اینطور نیست)، به ویژه در صورتی که استفاده از نی نبات های خمیده (پلاستیکی) ممنوع باشد، زیرا بسیاری از مردم برای نوشیدن هر نوع نی به نی های خمیده وابسته هستند. نوشیدنی (Danovich 2018؛ Szymkowiak 2018).
به همین دلیل، ممنوعیت کاه پلاستیکی یکبار مصرف نمی تواند تنها راه حلی برای این مشکل باشد. سپس لازم است جایگزین مناسبی برای های پلاستیکی داشته باشیم.
